- upolować
- upolować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. dk Ia, upolowaćluję, upolowaćluje, upolowaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'polując, złowić, złapać zdobycz; polując, zranić śmiertelnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Z tej strzelby kilka razy upolował grubego zwierza. Kot upolował młodego ptaszka. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'zdobyć kogoś lub coś, zawładnąć kimś, czymś; zastać gdzieś kogoś, coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Upolowała sobie przystojnego kawalera. Trudno go było upolować w pracy. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.